Onlangs had ik weer een groep werknemers, ditmaal van een grote bank, in mijn LinkedIn-cursus zitten. En elke keer als ik werknemers help dan moet ik hieraan denken. Vooral als het werknemers zijn die bij hun werkgever weg willen of moeten. Bij dat laatste speelt vaak boventalligheid een rol, vaak bij grotere organisaties.
En ik kan mijzelf daarin verplaatsen omdat ik dit zelf ook heb meegemaakt. Dus ben ik ook een ervaringsdeskundige. In 2012 kreeg ik namelijk bij mijn toenmalige werkgever Rabobank al signalen dat er gesaneerd ging worden en medewerkers boventallig worden verklaard. Mijn voelsprieten gaven toe al aan dat ik hier weleens bij kon zitten. En dat bleek even later ook het geval te zijn.
En achteraf gezien ben ik te lang blijven hangen in de functie die ik toen had. En ook functies die ik daarvoor had gedaan. Dat kwam o.a. naar voren tijdens een loopbaan- en outplacementtraject. Maar eigenlijk was dat een bevestiging van wat ik al wist. Diep in mijn hart en hoofd merkte ik dat ik al jaren op de automatische piloot draaide en mijn passie en plezier in mijn werk grotendeels kwijt was. Ik ging ook niet met tegenzin naar mijn werk maar miste iets. Dat kon ik toen niet echt vermoeden omdat ik na mijn switch in werk en uitdaging dit kon vergelijken.
Ik ben namelijk iets heel anders gaan doen dan wat ik daarvoor heb gedaan. Van informatieanalist en procesmanager bij een grote organisatie naar zelfstandig trainer en coach. Niet alleen een totaal andere functie en werk maar ook een grote ommezwaai van groot naar klein. Want als zelfstandig ondernemer moet je het helemaal zelf doen en ik durf te stellen dat dit echt niet te vergelijken is met een baan in een (grote) organisatie.
En die stap kwam echt niet vanzelf. Daar heb ik lang over moeten nadenken en met veel mensen over gebrainstormd en gesproken. Vooral met mensen die ik goed ken maar ook met mensen die ik nieuw heb leren kennen. Door intensief netwerken en de verbinding te zoeken. Door eerlijk en transparant te zijn en open je verhaal durven te vertellen. En dat heeft mij echt geholpen om die knop ook om te draaien en die keuzes te maken. Daarom mijn titel hierboven, het is vooral een kwestie van je mindset. Van durven en doen. En dat was niet makkelijk, ik weet ook dat het risico’s met zich meebrengt en je een nieuw avontuur tegemoet gaat. Vooral als vader in een gezin met de verplichtingen die je hebt. Daarnaast moet het ook haalbaar en realistisch zijn, niet?
Maar nu na 10 jaar ben ik heel blij en trots dat ik die keuze heb gemaakt. Het is soms nog steeds een kwestie van overleven en het geeft ook onzekerheid. Vooral op financieel vlak. Maar de stap van de toch relatief duffe kantoorbaan in een logge, grote organisatie naar mijn dynamisch zelfstandig ondernemerschap op gebied van wat ik nu doe was achteraf gezien toch de juiste. En vooral qua inhoud en uitdaging van werk!
Want uiteindelijk merk ik dat passie, plezier en uitdaging in je dagelijkse werk ontzettend belangrijk is. Het geeft niet alleen veel energie maar ook meer voldoening. Omdat je doet wat je leuk vindt en je goed in bent.
En ik merk steeds meer bij mijn cursisten en klanten (de werknemers maar ook werkzoekenden) dat dit ook bij hen speelt. En zij ook moeten of willen kiezen tussen hetgeen wat ze doen of iets geheel nieuws. En dat is dus vooral een kwestie van je mindset, het durven maken van die keuze en ook gaan doen. Nogmaals, niet makkelijk maar misschien wel noodzakelijk of gewenst.
Ik hoop dat ik ze met mijn eigen verhaal en verandering kan motiveren en enthousiasmeren.
Hartelijke groet,
Anton
#loopbaan #baan #uitdaging #passie #werk #ondernemer #zzp #athoning
Heel herkenbaar, Anton. Financiële onzekerheid is vaak een drijfveer om de stap niet te wagen. Als het dan toch lukt, is het erg leuk.
Zeker Marc, het geeft inderdaad veel voldoening maar het blijft hard aanpoten 🙂